Aissata uit Mauritanië: “Vroedkundige is een van de mooiste jobs”

In Mauritanië ging in 2019 een nieuw project gefinancierd door de Europese Unie en uitgevoerd door Enabel, van start. Samen met onze lokale partner l’Association pour la Promotion de la Santé Dar Naïm (APSDN) neemt Memisa het luik gezondheid voor haar rekening. Het globale objectief van dit project luidt: door middel van opleidingen de kwaliteit van de gezondheidszorg in de gezondheidscentra verbeteren.

Met 20 jaar ervaring vormt vroedkundige Aissata Gaye de harde kern van het gezondheidscentrum in Dar Naïm, een buitenwijk van de hoofdstad Nouakchott. Iedere dag staan er talloze consultaties op haar programma en samen met een andere collega is ze verantwoordelijk voor de echografieën. “Een bevalling geeft me steeds weer energie. Keer op keer doet het deugd om vast te stellen hoe dankbaar mijn patiënten zijn. In de wijk zijn er intussen wel een twintigtal meisjes die mijn naam dragen. Dat zegt genoeg”, lacht ze.

Oefenen, oefenen en nog eens oefenen

Aissata volgde in België een stage in het Jessa ziekenhuis in Hasselt waar ze haar kennis bijschaafde onder meer door te werken met mannequins. Dit zijn innovatieve babypoppen die gebruikt worden om bevallingen en reanimaties bij pasgeborenen te simuleren. Zij zal de opgedane kennis doorgeven aan haar collega’s die ook op hun beurt andere gezondheidswerkers opleiden. “Deze trainingen zijn ontzettend belangrijk”, zegt ze resoluut. “Want op dit moment hebben veel van de gezondheidswerkers die afstuderen onvoldoende bagage om aan de slag te gaan. Ze hebben enkel theoretische kennis, maar geen praktische ervaring. Er zijn amper stages en bovendien ontbreekt een degelijke omkadering. Of je nu verpleegkundige, dokter of vroedkundige bent, je kan het je niet veroorloven om fouten te maken. Want één kleine vergissing kan enorme gevolgen hebben.”

Privacy en beroepsgeheim

Voor Aissata is het de eerste maal dat ze in België is. “Erg verrijkend voor me om te zien hoe het er op een Belgische materniteit aan toegaat. Opmerkelijk vind ik de afzonderlijke compartimenten waarin de consultaties plaatsvinden. Een goede zaak. Vrouwen hebben daardoor meer privacy en het beroepsgeheim kan gemakkelijker in stand worden gehouden.”

Een ander groot verschil is de evidentie waarmee patiënten in België naar de dokter of het ziekenhuis gaan. “In Mauritanië hebben vrouwen niet steeds de gewoonte om als hun regels uitblijven of de eerste tekenen van een zwangerschap verschijnen, op consultatie te gaan.” Daarom zet Memisa samen met APSDN sterk in op sensibilisering. Dit gebeurt zowel in de gezondheidscentra als tijdens huisbezoeken.

Familie

En hoewel er volgens Aissata op twintig jaar tijd veel vooruitgang is geboekt, blijft haar werk emotioneel soms zwaar. “De dochter van een collega kwam op het einde van haar zwangerschap naar het gezondheidscentrum. Er traden complicaties op en ze verloor haar baby. Ook met de moeder ging het snel bergaf. Ze bleef maar bloeden, dus ik vergezelde haar naar het ziekenhuis. Intussen was het avond, bijgevolg was het merendeel van het personeel al naar huis. We hebben anderhalf uur moeten wachten vooraleer er een dokter aanwezig was. Bovendien was de bloedbank leeg, dus de ambulancier werd weggestuurd om bloed te gaan halen. Dat duurde erg lang. Ze stierf nog voor hij terug was…” Ook nu, vier jaar later, vertelt Aissata dit met een trillende stem.

“Maar voor elke trieste gebeurtenis, kan ik minstens dubbel zoveel positieve verhalen vertellen. Patiënten die we wel konden helpen”, besluit ze. “Onze associatie (APSDN) is een beetje zoals familie: we zijn er voor elkaar bij moeilijke gebeurtenissen, maar tegelijkertijd delen we ook de gelukkige momenten in het leven.”