Directeur Congolees partnerziekenhuis op bezoek in AZ Sint-Maarten – Een inspirerende ontmoeting

Dr Baudouin Mbase, directeur van ons partnerziekenhuis in Budjala, reisde in september af naar België om een cursus ziekenhuishygiëne in Gasthuisberg te volgen. Hij en zijn vrouw, die ook als  arts werkt in het ziekenhuis van Budjala, zijn net de trotse ouders geworden van hun tweede zoontje. Dit belette hem echter niet om deze zeer intensieve opleiding te volgen waarbij hij van zijn eerste tot zijn laatste dag in België van 9 tot 17 uur op de collegebanken zit. Enkel in het weekend kan hij een beetje van België zien – Brussel, Antwerpen, Brugge, Hasselt – en dankzij dr. Jos Claes (NKO) en Nathalie D’Haeyer (spoed CL) verkent hij ook Mechelen en aanschouwt hij ons nieuwbouwziekenhuis. Het is de eerste keer dat hij Congo verlaat. Op 30 september mag hij enkele uren ‘brossen’ om AZ Sint-Maarten als partnerziekenhuis te bezoeken. Dr. Baudouin is een jonge arts. Hij maakte een zeer grote indruk door zijn schranderheid, wijsheid en gedrevenheid. Het ziekenhuis in Budjala is duidelijk in goede handen en we hebben aan hem een zeer integere partner. Tijd voor een interview.

Dr. Mbase, voor jou is het de eerste keer dat je in België bent. Wat zijn je indrukken?

Dr. Mbase: die zijn natuurlijk indrukwekkend. Ik kom van een heel uitgestrekt, moeilijk toegankelijk gebied met slechte wegen, zeer veel armoede en geen basisvoorzieningen. In Congo is het bijzonder moeilijk iets te organiseren. Als ik nog maar kijk naar het verschil in organisatie van de gezondheidszorg: dat is gewoon enorm.

Is dat enorme verschil voor jou niet moeilijk, te bedenken dat je morgen weer op het vliegtuig stapt en in extreme armoede en desorganisatie belandt?

Dat is inderdaad niet zo eenvoudig. Maar je moet kijken naar de context. Die is hier totaal verschillend dan in Budjala. We moeten proberen in onze eigen context vooruit te gaan.

Je hebt hier een maand zeer intensief cursus gevolgd, speciaal voor artsen uit het zuiden. Wat heb je vooral geleerd?

Wat ik vooral zal meenemen, is hoe je de basiskwaliteit zowel in het ziekenhuis als in de lokale gezondheidscentra kan verhogen door hygiëne vanzelfsprekend te maken. Meer bepaald handhygiëne en het uitwerken van procedures en protocollen. Hoewel bv. de post-operatieve infecties in ons ziekenhuis nog aanvaardbaar zijn (5 infecties op 208 operaties in 2015), moet de hygiëne omhoog. Ik leerde hoe ik zelf alcogel kan maken. Maar ook de basishouding van medewerkers moet erop gericht zijn systematisch hygiënisch te werken. Maar het gaat nog veel ruimer: het gaat ook over afvalbeheer en het netjes houden van het ziekenhuis en zeker het operatiekwartier. In het najaar zal er een nieuwe regenput komen om regenwater op te vangen voor de enkele douches, de wc’s en de kraantjes om poetswater te nemen. Maar er moeten zeker nog extra douches en wc’s bijkomen. En aangezien er geen huisvuilophaling is, hebben we ook kleine verbrandingsovens nodig.

Welke dromen heb je voor de gezondheidszorg in Budjala?

Ik wil vooral heel hard blijven werken aan een goede basiskwaliteit voor de gezondheidszorg. Goede hygiëne, goede opvolging van patiënten, duidelijke dossiers, goede toediening van betrouwbare medicatie. Dat vergt een volgehouden inspanning van elke medewerker. Pas als dat evident is, zijn we klaar om verdere stappen te nemen.

Met welke gevoelens ga je terug naar Budjala?

Alleszins met een heel grote voldoening. Ik heb zeer nuttige dingen bijgeleerd die de kwaliteit zullen verhogen. Deze vorming, en ook het verblijf in België, waren een zeer goede ervaring. Ik heb volle zin om vooruit te gaan.

Dr. Baudouin, je hebt vele capaciteiten, en het feit dat Budjala gekozen is tot demonstratieziekenhuis voor de hele Evenaarsprovincie, wil zeggen dat het ziekenhuis het goed doet. Heb je geen zin om uit zo’n afgelegen gebied te vertrekken naar een plek waar je meer kansen krijgt?

Eerlijk gezegd, daar denk ik slechts heel zelden aan. Ik kom zelf uit de Evenaarsprovincie. En ik voel me geroepen om ‘jusqu’au bout’ me te geven aan de zieken in Budjala.

Een roeping?

Ja, dat klopt, ik voel het aan als een roeping.

Wat wil je nog zeggen aan onze medewerkers?

Ik wil jullie heel, heel erg bedanken voor de jarenlange steun! We zijn maar vooruit kunnen gaan dankzij de ondersteuning van Memisa en AZ Sint-Maarten. Daar zijn we ons heel goed van bewust. En de renovatie van ons ziekenhuis, dat daardoor heel mooi is geworden, gaf ons ook moreel een hele grote boost. Werken op een mooie werkplek doet wat met ons. Nogmaals hartelijk dank!