Interview met de nieuwe operationeel directeur in DR Congo, Alfred Koussemou

Alfred Kofi Koussemou is sinds midden september de nieuwe operationeel directeur in DR Congo. In deze positie zal hij van nabij onze projecten in het land sturen en opvolgen. We zullen nog veel van hem horen, hoog tijd dus om even met hem kennis te maken.

Hallo, zou je je even kort kunnen voorstellen?

Zeker, ik ben Alfred Kofi Koussemou en kom uit Benin

Coffi, net zoals Kofi Annan dus, de voormalig Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties?

Ja, we zijn allebei op een vrijdag geboren. In West-Afrika hebben we de traditie om in onze naam te verwijzen naar de dag de week waarop we geboren zijn.

Goed om weten! Hoe ziet jouw professioneel parcours eruit?

Mijn professioneel parcours bestaat uit verschillende delen. In de eerste plaats heb ik verschillende vormingen en trainingen gevolgd. Zo had ik me in het begin toegelegd op landbouw. Later werd ik opgeleid als officier in de commerciële zeevaart. Na mijn periode op zee, studeerde ik ziekenhuisadministratie, vervolgens genoot ik ook een opleiding als jurist, studeerde ik antropologie en sociologie. Tot slot specialiseerde ik me verder in de gezondheidszorg dankzij een master in de gezondheidseconomie.

Meer dan 10 jaar was ik kapitein op een boot. Na deze periode werkte ik in verschillende ziekenhuizen. Ik maakte carrière binnen het ministerie van de gezondheidszorg van Benin. Het was deze ervaring binnen de gezondheidssector die ik goed kon gebruiken als directeur van AMCES. Als partnerorganisatie van Memisa werkten we steeds nauw samen slaagden we erin om de ziekenhuizen van Parakou en Tchaourou op een structurele manier te versterken. Ook was ik actief als onderwijzer aan de nationale school voor administratie en aan de universiteit. Ik onderwees onder andere literatuur en gezondheidseconomie. Tot slot, voerde ik als consultant verschillende missies uit in Benin, Burundi en DR Congo voor organisaties als Cordaid en Conseil Santé. Recent ook voor Memisa in Kisantu, DR Congo.

Een hele boterham, en heb je in tussentijd nog tijd gehad voor kinderen?

Ja (lacht), ik ben de trotse vader van 7 kinderen. Ze wonen een beetje overal ter wereld. Een zoon van mij woont in Frankrijk en kent Brussel goed, hij komt me dit weekend opzoeken.

Je hebt tijdens je leven al heel wat zaken verwezenlijkt. Wat zie je als de voornaamste uitdaging binnen je nieuwe post als operationeel directeur in Kinshasa?

Wat voor mij de belangrijkste prioriteit is, is om ervoor te zorgen dat de steun van Memisa niet eeuwig is. Ik wil er alles aan doen om onze projecten op het terrein zo duurzaam mogelijk te maken. Het is essentieel dat de lokale bevolking het heft in eigen handen neemt en zelf met oplossingen komt. We ondersteunen hen in het realiseren van deze oplossingen, maar dat moet steeds samen gebeuren zodat ze er zelf mee verder kunnen.

Vandaag ziet men NGO’s nog teveel als bron van financiële en materiële steun. Men is klaar om alles te aanvaarden. Als we iets krijgen, zeggen we daar geen nee tegen, is de redenering. Maar dat is absoluut niet duurzaam! Het is de taak van de NGO om eerst samen te zitten met de doelgroep en de noden grondig te identificeren. Pas dan kunnen de oplossingen samen gerealiseerd worden. We komen pas met middelen als de lokale middelen niet voldoende zijn. Essentieel is om steeds de doelstellingen die de lokale bevolking heeft gedefinieerd voor ogen te houden.

Niemand is zo arm dat hij niet aan een oplossing kan bijdragen, al is het maar door ideeën aan te leveren of zelf de handen uit de mouwen te steken. Daarom zullen we volop inzetten op coaching en vormingen. We maken prioriteit van een ‘accompagnement rapproché’ waarbij we samen een betere toegang en kwaliteit van gezondheidszorg uitbouwen.

Je bent duidelijk een man met een missie. Wat zijn jouw meest ambitieuze dromen?

In een ideale toekomst zie ik een DR Congo dat dankzij zijn eigen rijkdom erin slaagt om zijn eigen ontwikkeling te organiseren en te realiseren. Ik geloof dat de interne middelen vandaag nog niet genoeg worden aangeboord. We moeten beroep doen op de solidariteit van de Congolezen zelf!

Heb je ook een boodschap voor de achterban van Memisa hier in België?

Ik zou iedereen hier in België vooral willen aanraden om op de dagen dat je zelf geen grote zorgen hebt, eens te denken aan zij die dat geluk niet hebben. Door hier zelf bewust van te zijn, kunnen we met z’n allen bijdragen aan iets groots, iets waarvan we met z’n allen beter van worden!